تكراري / به مناسبت 9 دي

قبلا اين پست رو گذاشته بودم اما فكر كردم بد نيست دوباره خونده بشه .


مستندات “جمعیت کم شمار” در مراسم های دولتی
فهیم فهمیده



مقدمه :نتایج مشکوک شمارش آرای انتخابات ریاست جمهوری در تهران حضور تقریبا برابر و متعادلی از طرفداران دو رقیب اصلی را تداعی میکرد. در صورتی که رای سه و دو دهم میلیونی میر حسین موسوی و سه میلیونی محمود احمدی نژاد در تهران صحیح بوده باشد در وزن کشی های روزهای بعد از انتخابات باید در خیابانها، حضور برابری از طرفداران دو طرف را شاهد می بودیم که البته در این شرایط ، دوپینگ های دولتی و صدا و سیمای وابسته به آن ،در کنار کیک و ساندیس و حق ماموریت برای یک طرف و چوب و چماق برای دیگری می توانست فضای کاملا غالبی را برای حامیان کاندیدای به ظاهر پیروز فراهم کند، که البته چنین نبود.




این مطلب با دقت در تصاویر صدا و سیما از راهپیمایی های نهم دیماه و22 بهمن 88 ونماز جمعه 14 خرداد 89 وهمچنین فیلمها و عکسهای منتشر شده از استقبال مردم در سفرهای استانی دولت ، با کمک عکسهای ماهواره ای اندازه گذاری شده از محل هر کدام از این مراسم،(که همگی از طریق آدرس های ذیل در اختیار خواننده گذاشته شده است) نشان میدهد که در ایام پس از دیماه 88 (هفت ماه پس از انتخابات) که بالاخره دولتی ها توانستند تجمع هایی برگزار کنند ، با آن همه تبلیغ و تدارک و مهندسی هایی که در نهم دیماه و 22 بهمن سال 88 و14 خرداد89 شد، باز هم در تهران ، آنچه در تصاویر مذکور دیده میشود ، جمعیت کمتر از صد و پنجاه هزار نفری در نهم دیماه و پانصد هزار نفری(شامل سبز ها) در 22 بهمن و کمتر از صد هزار نفری در 14 خرداد 89 است.آیا عدم حضور و شاید عدم وجود شصت و سه در صد رای دهنده ادعایی به آقای احمدی نژاد در هفته های بعد از انتخابات که به حضور دو ، سه درصدی در ماههای اخیر ختم شده است ، بهترین دلیل تقلب نیست؟



این روزها صحبت از پاور پوینت منتشر شده در مورد چارت فتنه و سخنان سردار مشفق و افشاگریهای مطروح در آن است. آمرین به سردار که در توجیه رفتار کودتا گونه خود در بستن پیامکها ، فلج کردن ستادهای رقیب با هدف ناتوانی در افشای تقلب، دستگیری دهها نفر قبل از وقوع جرمی از عصر انتخابات ،رای نزدیک به صد درصدی وبیش از آن در چهل درصد حوزه های رای گیری، حضور بی نظیر معترضین در 25 خرداد و حضور اندک طرفداران دولت و موارد غیر قابل توجیه دیگر در تنگنای غریبی گرفتار شده اند به داستان پردازی هایی از نوع هری پاتری روی آورده اند. نکته مهم در این خیال پردازی ها چگونگی توجیه حضور میلیونی معترضین و عدم حضور حامیان طرف مقابل در سه چهار ماه پس از انتخابات است.



دیگر قابل انکار نیست که متعافب اعلام نتایج انتخابات ، حضور اعتراضی چند صد هزار نفری سبز ها در روز پس از انتخابات در تهران و جمعیت یک میلیونی معترضین در فردای آن که با حضور دو تا سه میلیونی در 25 خرداد به اوج خود رسید ، وزن سبز ها در تهران و اغلب شهرها را به خوبی نشان داد.



مردم شعار میدادند " دروغگو؛ دروغگو،63 درصدت کو؟"



در مقابل، حضور حقیرانه ده ، بیست هزار نفری طرفداران تهرانی محمود احمدی نژاد در جشن پیروزی 24 خرداد در میدان ولی عصر حکایت از غیر قابل باور بودن نتیجه اعلام شده در انتخابات داشت. لطفا به آرشیو عکسهای سایت های خبرگزاری های دولتی در این روز مراجعه کنید در هیچ عکسی در خیابانهای منتهی به این میدان کوچک جمعیتی مشاهده نمی شود.(دو نمونه از این عکسها در آدرس های ذیل موجود است)



اگر در پس فردای انتخابات حتی دویست هزار نفر در این جشن شرکت کرده بودند مشابه نهم دیماه، با معجزات و هنر نمایی های صدا و سیما ، حضوری میلیونی نمایش داده میشد و حوادث بعدی رخ نمیداد و البته در آن شرائط متقلبین هم به اهدافشان رسیده بودند .



براستی چرا در هفته های بعد از انتخابات این سه میلیون تهرانی رای دهنده به آقای احمدی نژاد، همراه با بیست و چهار میلیون رای دهنده ادعایی در کل کشور به خیابان ها و یا بر روی پشت بام ها نیامدند و حضوری از ایشان دیده نشد. چگونه این شصت و سه در صد رای دهنده در منزل نشستند و به الله اکبر های شبانه اقلیت مقابل گوش کردند وشعار دروغگو شصت وسه درصدت کو را نشنیده گرفتند. واقعا کدام طرف در اقلیت بودند؟ حضور ناچیز طرفداران دولت در ماههای بعدی علی رغم همه مهندسی هایی که در نهم دیماه و22 بهمن شد، حاکی از در صد ناچیز اصولگرایان واقعی است که با پای خود به مراسم می آمدند و برای شرکت در راهپیمایی مواجب نمی گرفتند. آیا این تعداد طرفداران ناچیز بیانگر این نیست که شاید آقای احمدی نژاد حتی نفر دوم انتخابات هم نبود؟ اگر نه چرا طرفدارانش اینقدر کم اند؟



میزان طرفداران آقای احمدی نژاد را باید از مستقبلین در سفرهای استانی که خاص ایشان است سنجید نه از مراسمی مانند نهم دیماه یا 22 بهمن که مناسبت و عنوان دیگری دارد. حال اگر در این نوع مراسم هم حضور طرفدارانی دو، سه در صدی مشاهده شود که واویلاست.



مستندات حضور دو درصدی طرفداران دولت



الف : عکسهای استقبال از دور سوم سفر های استانی دولت در شهرهای برخوردار مشهد ،اصفهان، تبریز، شیراز و فیلم های مربوط به این سفرها در بیرجند و ایلام غیر برخوردار را در آدرسهای ذیل، ببینید همچنین فیلم های صدا و سیما مربوط به مراسم نهم دیماه و22 بهمن و 14 خرداد 89 را با دقت و حتی در چند نوبت ملاحظه فرمایید.



ب: در مرحله بعدی عکسهای ماهواره ای تهیه شده از گوگل ارث راببینید این عکسها از محل تجمعات نهم دیماه و22 بهمن و میدان نقش جهان اصفهان و میدان آزادی تهران و مصلی این شهر میباشند . همچنین تصویر ورزشگاه 120 هزار نفری آزادی در تهران به عنوان بزرگترین استادیوم فوتبال که از ورزشگاه هفتاد هزار نفری تبریز و یا استادیوم پنجاه هزار نفری شیراز(محلهای استقبال از آقای احمدی نژاد) بزرگتر است نیز ارائه شده است.



در عکسهای گوگلی ارایه شده در آدرس های ذیل ،مساحت و ابعاد دقیقی بر اساس خروجی های نرم افزار مربوطه اندازه گذاری شده است.



توجه کنید که با کمک ذره بینی که معمولا در زیر صفحه است، می توانید عکسهای گوگلی را بزرگتر نموده و محل ها و پشت بام ها و... را بخوبی دیده ، با تصاویر صدا و سیما مقایسه کرده هر محل را شناسایی کنید.



ج : با محاسبه ابعاد محل هر تجمع و فرض مقدار معقولی برای تراکم (تعداد نفرات در واحد سطح) جمعیت تجمع قابل برآورد می شود.



د تعیین تراکم: در هر متر مربع از یک اجتماع خیابانی چند نفر می توانند بایستند؟



اتاقی با ابعاد چهار در پنج متر را در نظر بگیرید. با توجه به عرض شانه های تا 65 سانتی متری افراد در عرض این اتاق بسختی میتوان یک صف هفت نفره تشکیل داد. با لحاظ فاصله سی و پنج سانتیمتری کمر تا شکم اشخاص و اینکه افراد برای جابجا شدن به یک فاصله شصت سانتیمتری نیاز دارند تا پای افراد برخورد نکند و همچنین با توجه به اینکه افراد، معمولا تنفس کننده دیگری را در فاصله کمتر از پنجاه سانتیمتری بینی خود تحمل نمی کنند ، به نظر نمی رسد بتوان صف بعدی را در فاصله کمتر از پنجاه سانتیمتری صف قبلی تشکیل داد .پس با توجه به پهنای سی سانتی متری هر صف، مرکز صفها با یکدیگر هشتاد سانتیمتر فاصله دارد.



در خوشبینانه ترین حالت در اتاق مذکور شش صف هفت نفره می توان جای داد. یعنی 42 نفر در بیست متر مربع یا کمی بیشتر از دو نفر در متر مربع.



پس برای تعیین مقدار معقول تراکم، در فشرده ترین حالت نمی توان حتی دو و نیم نفر در هر متر مربع در نظر گرفت. بنابر این حداکثر تراکم برای یک اجتماع فشرده خیابانی دو نفر در متر مربع و برای اجتماعات معمول حداکثر یک ونیم نفر در متر مربع است.



به فیلم های سیمای دولتی از نهم دیماه و22 بهمن تهران توجه کنید بسختی می توان تراکم یک نفر در متر مربع را برای آن در نظر گرفت. البته و ندرتا در اجتماعات فشرده ای نظیر 25 خرداد 88 فرض تراکم دو نفر در متر مربع ، دور از واقعیت نیست.



ه تخمین تعداد نفرات در نهم دیماه، 22 بهمن88 و14 خرداد89و...



-نهم دیماه : با مراجعه به آدرس های ذیل و ملاحظه تصاویر صدا و سیما از نهم دی و مقایسه آن با عکس گوکلی ، محل این اجتماع ، در خیابان آزادی از تقاطع دکتر قریب (پانصد متر قبل از میدان انقلاب) تا پارک دانشجو(کمی بعد از چهارراه ولی عصر) و همچنین پلهای حافظ و روشندلان بوده است.



طول این مسیر 2100 متر است که با عرض خیابان چهل متریش مساحتی برابر هشتاد و چهار هزار متر مربع دارد . هر چند تصاویر، تراکم را بیش از یک نفر در متر مربع نشان نمی دهد (بخصوص حد فاصل وصال تا چهارراه ولیعصر) ولی با فرض تراکم یک و نیم نفر در واحد سطح وبا احتساب جمعیت نشان داده شده در پل حافظ و روشندلان ، حداکثر نفرات مشاهده شده 150 هزار نفرند .( البته با توجه به بریده بریده بودن تصاویر صدا و سیما ،چه بسا از آنهایی که یکبار در میدان انقلاب فیلم گرفته اند و به سمت شرق می رفته اند دوباره فیلمی در چهارراه وصال گرفته و مونتاژ کرده باشند.توجه کنید از جلوی دانشگاه تهران تصویری پخش نمی شود) 150 هزار نفر در یک شهر ده میلیونی که همه ادارات و مدارسش تعطیل شده یعنی کمتر از 2 درصد.



22 بهمن : پس از دیدن فیلم های صدا و سیما از 22 بهمن و مقایسه آن با عکسهای گوگلی مربوطه ، مشخص می شود تصاویر هلی کوپتری از فراز خیابان آزادی حدفاصل نواب تا دانشگاه شریف(گنبد سبز مسجدش واضح است) در مسیر اصلی بوده و مسیر دیگری هم در حد فاصل میدان صادقیه تا میدان آزادی می باشد که البته تصاویر این بخش چندان واضح نیست.



در یک قضاوت خوشبینانه فرض میکنیم مسیر صادقیه مملو از جمعیت بوده و در مسیر خیابان آزادی هم اولا از دانشگاه شریف تا میدان آزادی پر است و عدم پخش تصویر هلی کوپتری از این هزار متر، صرفا بدلیل لزوم نشان ندادن تصویر میدان آزادی خالی بوده است و ثانیا فرض میکنیم پرش فیلم در حوالی تقاطع آزادی- آذربایجان به علت مونتاژ کاری نبوده است و از یکسری افراد در دو زمان فیلمبرداری نشده است.



با قبول این فرض ها ، مسیر صادقیه با طول 2240 متری و عرض سی و پنج متری آن، مساحتی کمتر از هشتاد هزار متر مربع دارد و گنجایش آن کمتر از 120 هزار نفر است. مسیر آزادی حد فاصل نواب تا میدان آزادی ، با طول 3360 متری و عرض شصت متری ، مساحتی در حدود دویست هزار متر مربع دارد و گنجایش آن با تراکم یک و نیم نفر در متر مربع سیصد هزار نفر است. بنابر این جمعیتی که در تصاویر مربوط به 22 بهمن در تهران دیده میشود کمتر از پانصد هزار نفر است. میدانیم بخشی از اینان به دعوت سبزها آمده اند و بخشی برای خود 22 بهمن و فارغ از این گروه بندی ها حضور یافته اند و البته صد تا دویست هزار نفر هم از خارج تهران و با اتوبوسهای دولت آورده شده بودند. میدان آزادی هم خالی بود و کسی به پای صحبت رئیس دولت نرفته بود.



14 خرداد 89 : عکسها و مقاله دو و نیم میلیون نفر یعنی چقدر؟ در آدرسهای زیر، در مورد حضور کمتر از صد هزار نفری در 14 خرداد 89 و در مرقد امام رامطالعه کنید.



دور سوم سفرهای استانی: با توجه به عکسها و فیلم های مربوطه، پر واضح است در اولین سفر محمود احمدی نژاد در چهار ماه پس از انتخابات به مشهد سه میلیون نفری، کمتر از سی هزار نفر به استقبال ایشان آمده اند (یعنی یک درصد)



پس از آن در اصفهان نیز کمتر از ربع میدان نقش جهان پر شد یعنی کمتر از سی هزار نفر. در دو سفر بعدی هیات دولت هم ثلث صندلی های استادیوم هفتاد هزار نفری تبریز و پنجاه هزار نفری شیراز پر نشد. که با احتساب بیست هزار نفری که در زمین چمن بودند ، مستقبلین در هر کدام از این شهر ها ،سی هزار نفر هم نبودند.(یعنی کمتر از سه درصد) فیلم مربوط به ایلام و بیرجند غیر برخوردار نیز کمتر از پنج هزار نفر را در سخنرانی رئیس جمهور نشان میدهند. (عکسهای مربوط به این سه شهر بزرگ و فیلم های مذکور، در آدرسهای زیر موجود است)



در هر کدام از این شهرهای برخوردار یا غیر برخوردار اگر مسئولین و انتظامات و مواجب بگیران را کسر کنیم یک درصد طرفدار واقعی که به علت شغل یا مواجب نیامده باشند، هم باقی نمی ماند. و البته با احتساب پاداش بگیران هم سه درصد نمی شوند.



توجه : برای یافتن مقاله های ذکر شده علاوه بر آدرسهای زیر میتوانید نام مقاله یا نویسنده را با گوگل و یا با یاهو جستجو کنید.



کلیه عکسها را در اولین آدرس فور شرد(سطر اول) بعد از دانلود ملاحظه کنید. فیلم های ایلام و بیرجند را به همراه فیلم های صدا و سیما در نه دی، 22 بهمن و 14 خرداد را میتوانید با حجم و کیفیت کم ، در دومین آدرس فورشرد ببینید همچین دو مورد فوق را بعلاوه فیلم های با کیفیت بهتر را در چهار آدرس آی فایل نیز در اختیار میباشد که دو آدرس اول(ردیف سوم وچهارم) مشابه اند.



در آدرس موجود در ردیف آخر، مقالات مرتبط را می توانید ببینید.



برای دانلود آی فایل، آدرس درج شده را کبی بیس کنید در نیمه زیرین صفحه اول عبارت دانلود زیر همین آدرس را کلیک کنید و در بالای صفحه دوم کلیک را بزنید لطفا توضیحات تکمیلی پس از آدرسها را نیز مطالعه فرمایید.



http://www.4shared.com/file/v28Xbfbl/i_jamiatt-pic.html

http://www.4shared.com/file/lUBPm8-9/ii-jamiatt-_film-_low.html

http://ifile.it/sb2x9yo

http://ifile.it/ig3fmvh

http://ifile.it/oqjy8sb

http://ifile.it/73orzdn

http://www.rahesabz.net/related/10420



در آدرس های زیر نیز برخی از عکس ها بدون دانلود و به سهولت قابل ملاحظه است



http://www.rahesabz.net/picstories/doresevomsafar2(1).jpg

http://www.rahesabz.net/picstories/1(18).jpg

http://www.rahesabz.net/picstories/khordad%2010.jpg

http://www.rahesabz.net/picstories/14%20khordad-2.jpg

http://www.rahesabz.net/picstories/Azady-imamHoseyn(1).jpg

http://www.rahesabz.net/picstories/Engelab-Ferdosy.jpg



تکمیلی 1 : برای کسب مهارت در برآورد جمعیت ها به نمونه های زیر توجه کنید.



میدان آزادی در تهران : همچنانکه در عکس گوگلی میبینید در این میدان دو مسیر آسفالت بیضی شکل وجود دارد. مساحت داخل بیضی کوچکتر(سفید رنگ) که قطرهای 210 و380 متری دارد ، 76 هزار متر مربع است که گنجایش صد و ده هزار نفر را دارد. مساحت کل میدان یا همان بیضی بزرگتر (زرد رنگ) که اقطار 480 و650 متری دارد ، برابر دویست پنجاه هزار متر مربع میباشد. بنا بر این با تراکم یک و نیم نفر در متر مربع، کل میدان آزادی با کمتر از چهار صد هزار نفر پر میشود.



میدان نقش جهان اصفهان : این میدان با ابعاد یکصد و پنجاه و پانصد متری ،مساحتی برابر هفتاد و پنج هزار متر مربع داشته و با احتساب مساحت مفید شصت هزار متر مربعی،گنجایش آن کمتر از صد هزار نفر استو البته با 50-60 هزار نفر هم پر به نظر می رسد



استادیوم ها : به عکس استادیوم 120 هزار نفری آزادی توجه کنید مساحت زمین مسطح شامل زمین چمن فوتبال بیست هزار متر مربع بوده که گنجایش آن سی هزار نفر می باشد. گنجایش صندلی های هر استادیوم هم که همواره مشخص و برابر عدد نامی آن است.



مصلی تهران :مساحت کل ابنیه و محوطه مصلی تهران ، ششصد هزار متر مربع و مساحت چند ضلعی داخلی تر نشان داده شده، 250 هزار متر مربع است.



حاکمان نظام یا همان نظامیان حاکم که به سبزها مجوز حضور نمیدهند کاش لااقل از طرفداران ادعایی دهها میلیونی خود، این فرزندان نهم دیماه می خواستند مصلی تهران با گنجایش حداکثر نهصد هزار نفر را پر کنند.البته با این شرط که ورود اتوبوس از خارج به تهران برای نیم روزی ممنوع باشد.



تکمیلی 2 : چون در برآوردها مقدار تراکم اهمیت زیادی دارد، تراکم نفرات در استادیوم آزادی را بررسی و مقایسه میکنیم. میدانید چنین محل هایی با فشردگی زیاد طراحی میشود.



مطابق عکس ارائه شده و عکس ماهواره ای گوگلی، دو طبقه صندلی در این استادیوم وجود دارد. صندلی های فوقانی (حد فاصل دو خط زرد) و صندلی های زیرین که بخشی از آن زیر صندلی های فوقانی بوده و بخش دیگر در حد فاصل خط زرد میانی و زمین مسطح است. مجموع مساحت افقی این سه نوع صندلی حدود 55 هزار متر مربع است که با توجه به شیب موجود، مساحت واقعی کل صندلی ها در حدود هفتاد هزار متر مربع است که برای جمعیت 120 هزار نفری تراکمی در حدود یک و هفت دهم را نتیجه میدهد. پس می توان نتیجه گرفت که فرض تراکم یک نیم ، مقدار ی منطقی است.




منبع : جرس
لينك در جرس : http://www.rahesabz.net/story/24919/

0 نظر:

ارسال یک نظر

پيشاپيش از نظر شما متشكريم ؛ حتي اگر مخالف ما هستين !