متن / وای به حال حکومتی که محکومانش، محبوب می شوند

وای به حال حکومتی که محکومانش، محبوب می شوند

وای

عکس نوشت:
لبخند بزن هنرمند

لبخند بزن به کسانی که مجبور شدند برای ساکت کردن ات، همت مضاعف شان را به کار ببندند،.

جعفر پناهی نوشته است: مرا به ۶ سال زندان ، ۲۰ سال محرومیت از ساختن و کارگردانی هر نوع فیلم ، ۲۰ سال محرومیت ازنوشتن فیلمنامه ،۲۰ سال ممنوعیت از هر نوع مصاحبه با رسانه‌ها و مطبوعات داخلی و خارجی و ۲۰ سال ممنوعیت خروج از کشور ،محکوم کردند.



با این همه محرومیت تو چه غنی به نظرمان می آیی در برابر هنرمندان فقیری که مشروعیت برای دولت می خرند. لبخند بزن به دولت و حکومت کسانی که از تو چنان ترسیدند، بیست سال برایت خانه نشینی تصویب کردند تا مبادا ببینند که زندانی شان وقتی به دنیا گردی می رود، این ملت است که برایش فرش قرمز پهن می کند نه دولت. به خودت و به این محرومیت بیست ساله ات ببال مرد.

بیست سال اگر دوام شان بود که ماهی بیست نفر را دستگیر نمی کردند.

.بنازم به همت کار گردانی که آقایان را وادار کرد تا همت مضاعف خود را برای ساکت کردن اش به کار بندند
آقای پناهی، پناه خیلی ها هستید با همین حکمی که شما را ممنوع از همه چیز و ممنوع از زندگی کرده اند انگار. به زعم خودشان . فعلا که دادگاه ما بی پناهان قدرتمند تر از دادگاه حضرات، دارد در افکار عمومی دنیا محکوم شان می کند.
هر کس دو سه خطی برای این مرد که از جنس ملت است بنویسد…قرار نیست همیشه پرخاش کنیم به هنرمندان مجیز گوی دولت گاهی هم دور هم بنشینیم و چشم در چشم هنرمندانی که برای ما به زندان رفتن اند و حالا تقریبا ممنوع النفس شده اند حرف بزنیم. به جای نفی بدان و نشر موج منفی در جامعه گاهی می شود مشیِ خوبان را مشق کرد. وقتی خطاب به ما می نویسد که از همه چیز محروم اش کرده اند برماست که خطاب به او بنویسیم، با تمام این محرومیت چه سرمایه عظیمی برای یک ملت شده ای مرد.

دلم برای شریفی نیا می سوزد که همه چیزهایی که تو از آن محروم شده ای را دارد و مردم را ندارد.

دلم برای علیرضا افتخاری می سوزد که مجبور است در تلویزیون جمهوری اسلامی برای خشم بجا یا بیجای یک ملت گریه کند، و تو بر این همه محرومیتی که برایش دوام بیست ساله هم در نظر گرفته اند لبخند می زنی.

ژیلا بنی یعقوب هم هنرش روزنامه نگاری است او را هم سی سال محروم از قلم کرده اند اما زیباتر از این نمی شد کسی قلم بزند که او روزی برای همسر قلم زد و اینک درسی برای ماست:

«آنها به لبخندهای ما حسادت می کنند و من چقدر دلم می سوزد که آنها نمی توانند مثل ما با وجود این همه سختی که می کشیم، لبخند بزنند.
آنها نمی توانند مثل تو آرام باشند و لبخند بزنند و به همین خاطر عذاب می کشند.»

پس لبخند بزن هنرمند که محکومِ حاکمیتی و محبوب ملت

پی نوشت :

رهانا نوشت: رسول‌اف دیگر کارگردان سینمای ایران نیز به شش سال حبس تعزیری محکوم شد…هنرکشان است در این دیر و حواسان نیست چه گوری می کنند برای خودشان با این احکام.




منبع : نوشته‌هاي مسيح علي نژاد
لينك در نوشته‌هاي مسيح علي نژاد : http://masihalinejad.com/?p=2936

0 نظر:

ارسال یک نظر

پيشاپيش از نظر شما متشكريم ؛ حتي اگر مخالف ما هستين !