متن / آیا آمریکایی ها درس نمی گیرند؟ - سید مجتبی واحدی

آیا آمریکایی ها درس نمی گیرند؟
سید مجتبی واحدی

این روزها سالگرد کودتایی است که نخستین دولت ملی و شاید منطقی ترین دولت ایران را سرنگون کرد. بسیاری از ایرانیان معتقدند که آمریکا در این کودتا به صورت مستقیم یا غیر مستقیم نقش داشته است؛ اگرچه عده ای از مدعیان اصولگرایی در ایران هستند که کینه آنها به مصدق از دشمنی آنها با هرکس و هر چیزبیشتر است. این گروه از سیاست پیشه گان پُر مدعا، اصولا وقوع هر حادثه غیر طبیعی در ۲۸ مرداد۳۲ را تکذیب می کنند اما اکثریت تحلیل گران ایرانی، آنچه را که در ۲۸ مردادسال ۱۳۳۲ اتفاق افتاد یک کودتا می دانند و امریکا را در وقوع آن ، مقصر می شمارند.



البته انتقاد بسیاری از صاحب نظران ایرانی نسبت به نقش امریکا در سرنگونی دولت مرحوم دکتر مصدق ، به «ابراز دشمنی کلیشه ای» که توسط مقامات جمهوری اسلامی بیان می شود، متکی نیست؛ همانگونه که بی اعتنایی صددرصدی رهبر جمهوری اسلامی به این واقعیت تاریخی ، نمی تواند خاطره تلخ همراهی امریکا با کودتاگران ۲۸ مرداد را از اذهان ایرانیان پاک نماید* .این واقعیت ، از چشم امریکا ییها نیز مخفی نمانده و لذا در دوره ریاست جمهوری آقای خاتمی - یا به تعبیر اخیر آقای خامنه ای «دولت قبل از نهم» -که دولتمردان جهان برای نزدیکی به ایران مسابقه گذاشته بودند وزیر خارجه امریکا به خاطر نقش کشورش در حوادث ۲۸ مرداد از ملت ایران پوزش خواست.این عذر خواهی نشان می داد که پاک شدن خاطره تلخ ملت ایران از همکاری مستقیم یا غیر مستقیم دولت امریکا در سرنگونی دولت مصدق ، برای دولتمردان امریکایی اهمیت زیادی دارد.

اکنون با گذشت ۵۷ سال حادثه ۲۸ مرداد و۱۰ سال از «عذر خواهی خانم آلبرایت» یک کودتای واقعی وبه مراتب خونبار تر از ۲۸ مردا د۳۲ در ایران به وقوع پیوسته و میلیونها نفر به خاطر تضییع حق خود، غمگین وعصبانی هستند. در این شرایط، مردم ایران با حساسیتی فراوان، رفتار دولت های غربی در برابر کودتاگران ایرانی را رصد می کنند و آن را در خاطره تاریخی خود ، ضبط خواهند کرد. درست در همین شرایط ، دولتمردان ایرانی تلاش می کنند قدرت های جهانی را نسبت به وقوع کودتا در ایران ، بی اعتنا نشان دهند وحتی در داخل کشور ، اظهارات واقداماتی صورت می گیرد که همه جهانیان را مشتاق گفتگو با حاکمان غیر مشروع دولت کودتا نشان دهد .

از سوی دیگر ، رفتار امریکایی ها نیز به نحوی است که گویی «اگر با جلوگیری از دسترسی ایران به بمب اتمی، نگرانی از حمله اتمی به اسرائیل منتفی شود هیچ غصه دیگری امریکایی ها را رنج نجواهد داد.» مقامات ایران هم که این نقطه ضعف امریکایی ها را کشف کرده اند با اظهار نظر های گاه به گاه خود ، همه حواس ها را به موضوع بمب اتمی و توانایی های هسته ایران معطوف می کنند در حالی که همه دنیا می داند که فاصله ایران با دسترسی به تکنولوژی واقعی هسته ای، اگر از فاصله کودتاگران ایرانی با «رفتار انسانی نسبت به هموطنان خود» بیشتر نباشد کمتر هم نیست. به عبارت دیگر ، همان طور که احمدی نژاد وحامیان او، فرصتی برای اصلاح رفتار خود در داخل کشور و بازگشت به اصول انسانی ندارند قطعا گرفتاری های فراوان داخلی وخارجی، فرصتی برای آنها باقی نخواهد گذاشت تا به آرزوی خود برای دسترسی به بمب اتم - برای تهدید سایر کشورها ـ برسند.

پنج ماه پیش در جمع بسیاری از خبرنگاران امریکایی گفتم که اگر دولت های غربی واقعا راست می گویند و نگران دسترسی ایران به بمب اتم هستند بهترین راه آنست که به جای اظهار نگرانی های مکرر از این موضوع ،از هر حرکتی که موجب تقویت موضع احمدی نژاد می شود - از جمله ابراز تمایل برای مذاکره با دولت غیر مشروع او- خودداری نمایند . آن روز گفتم که اگر احمدی نژاد از حمایت های مستقیم یا غیر مستقیم خارجی بهره مند نشود جنبش سبز ملت ایران، او را سر نگون خواهد ساخت. پس از آن، با روی کار آمدن یک دولت مردمی در ایران ، نگرانی جهانی از احتمال دسترسی ایران به بمب اتم ، به طور کامل منتفی خواهد شد .

متأسفانه به نظر می رسد قدرت های بزرگ جهانی، همچنان به راه اشتباهی که برای مقابله با ایران اتمی در پیش گرفته اند ادامه می دهند؛ اشتباهی که تداوم آن جز افزایش عمر کوتاه دولت احمدی نژادی و تداوم جنایت ها و خیانت های او نسبت به ملت و تاریخ ایران، نتیجه دیگری نخواهد داشت. آیا امریکایی ها می خواهند با تداوم این اشتباه، خاطره ای به مراتب تلخ تر از ۲۸ مرداد ۳۲ در ذهن ایرانیان باقی بگذارند؟



پی نویس‫*

رهبر جمهوری اسلامی، بخش قابل توجهی از آخرین سخنرانی خود که هم زمان با سالگرد کودتای ۲۸ مرداد انجام شد را به اختلافات ایران و امریکا اختصاص داد اما حتی یک کلمه از کودتای ۲۸ مرداد نگفت!



منبع : جرس
لينك در جرس : http://www.rahesabz.net/story/21753/

0 نظر:

ارسال یک نظر

پيشاپيش از نظر شما متشكريم ؛ حتي اگر مخالف ما هستين !