خبر / حاکمان با عبرت از 13 آبان از بیراهه استبداد و خودکامگی بازگردند

حاکمان با عبرت از 13 آبان از بیراهه استبداد و خودکامگی بازگردند
شاخه جوانان و دانشجویان جبهه مشارکت

جرس: شاخه جوانان و دانشجویان جبهه مشارکت ایران اسلامی بمناسبت پاسداشت روز 13 آبا ن با صدور بیانیه ای آورده است: خروش این روز برآمده از رنجی تاریخی و تجربه تلخ لطمه ها و سختی هایی بودکه ملت ما بارها با آن مواجه شده بود.



به گزارش نوروز، در این بیانیه با گرامیداشت سیزده آبان آمده است: به تمامی بزرگمردان و شیرزنانی که با مجاهدت خود این روز را در تاریخ ایران جاودانه کرده اند، درود می فرستد و از حاکمان امروز ایران می خواهد از سلسله وقایع این روز عبرت گرفته و بیش از این در بیراهه خودکامگی و استبداد فرو نروند و از این مسیر بدفرجام و پر از تباهی باز گردند.


متن کامل این بیانیه بشرح زیر است:


بسم الله الرحمن الرحیم
در صفحه های پر فراز و نشیب تاریخ، عبرت هایی برای انسان نهفته است که رشد و تعالی انسان در گرو استفاده از این تجربیات است.13 آبان یادآور حوادث و اتفاقاتی است که عبرت های مهمی برای مردم ایران به همراه داشته است. عبرت هایی که درس آموختن از آن ها می تواند مانع از تکرار اتفاقاتی باشد که سپهر توسعه ایران را درتاریکی فرو برده است.


آن هنگام که محمد رضا پهلوی حکم به تبعید امام خمینی (ره) در 13 آبان سال 1343 داد تصور می نمود که رابطه امام و یارانش را قطع و شعله های آتش تحول خواهی و ظلم ستیزی را بی فروغ کرده است. غافل از اینکه یاران امام آن روز در گهواره ها بودند و رابطه آن ها با امامشان نه رابطه ای دستوری بلکه رابطه ای استوار بر آرمانی مشترک و خواستی عمیق بود که بعد مسافت و زمان مانع از شکل گیری آن نمی شد. شور و شعور آگاهی طلبی همه گیر و آتشی در زیر خاکستر خفقان روزگار در حال گسترش بود. روحی تازه که در 13 آبان 57 دیگر بار از کالبد دانشگاه هماره استوار و بیدار بر تارک ظلم و استبداد شورید. اما باز این کشتار و سرکوب بود که خیال خام دولتمردان آن روز را از آینده ای موهوم مطمئن می ساخت. آینده ای که دیری نپایید آن خیال خام را به کابوسی مجسم برای آنان بدل کرد و شور آگاهانه جوانان با ایمان با تکیه بر مفاهیم عمیق اسلام بساط استبداد شاهنشاهی را به یکباره از ایران برچید و از آن همه اقتدار و عظمت آریامهری جز صفحه ای سیاه بر کتاب تاریخ باقی نماند.


13 ابان 58 اما خروشی بود برآمده از رنجی تاریخی. تجربه تلخ لطمه ها و سختی هایی که این ملت بارها با آن مواجه شده بود، دخالت های بیگانگانی که هیچ گاه آزادی و آبادانی این ملک دغدغه و مقصودشان نبوده و پیروزی هایی که به ناگاه دستانی پنهان خط بطلان و شکست را بر آن رقم زده بود، دانشجویان پیرو خط امام را به اقدامی اعتراضی واداشت. حرکتی که انتظار می رفت بیش از چند روز به طول نیانجامد. حرکتی که به رغم هزینه های بسیار، به نتایجی منجر شد که نمی توان به سادگی بر تاثیر مثبت آن در استقلال و آزادی ایران چشم پوشید.


آنچه در سال 43 اتفاق افتاد تلاش برای شکستن روحیه عدالت طلبی و آزادی خواهی با حذف یک فرد بر مبنای توطئه انگاری هر نوع اعتراض بود. تلاشی که شکست آن در سال 57 هنگامی مشخص گردید که ایرانیان آزاداندیش در ورای استبدادی دیرپا، راه را باز شناخته و شعار استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی را سر دادند. سیاست سرکوب اتخاذ شده در آن سال نه تنها به بقای رژیم شاه کمک نکرد بلکه سقوط رژیم دیکتاتوری آن روز را تسریع بخشید.
نخ تسبیح سلسله اتفاقات 13 آبان را می توان در ماجرای تسخیر سفارت امریکا به وضوح مشاهده کرد آنجا که رهبر نه به عنوان طراح و فرمانده بلکه به عنوان همراه و پشتیبان جامعه عمل نموده و قدرت و جسارت اندیشیدن و برنامه ریزی را به انحصار خود در نمی آورد و این یعنی جاری بودن روح آزادی در بطن جامعه در قالب یک جنبش اجتماعی. توطئه انگاری و تلاش برای یافتن ساختار توطئه بزرگترین اشتباهی بود که شاه در مواجهه با یک جنبش اجتماعی مرتکب شد. او بدون توجه به خواستگاه ها و خواسته ها بر اقتداری پای فشرد که نه بر رای و پشتیبانی مردم بلکه بر پول نفت و اسلحه استوار بود. غافل از آنکه حرکت های اجتماعی نه یک توطئه بلکه برونداد بیداری ناشی از بیدادی است که برجامعه روا داشته می شود . این چنین است که هر عضو جامعه خود یک متفکر و برنامه ریز است و علی رغم نبود ساختار و سازمانی واحد در ارتباط با سایر افراد جامعه به دنبال یک هدف است. با چنین حرکت هایی که ریشه در خواست مشترک عموم مردم دارد نمی توان با ابزارهایی نظیر سرکوب و زندان مقابله کرد چرا که این خواست ها جزئی لاینفک از زندگی و اندیشه مردم شده و این همه را نمی توان با ابزارهای مادی سرکوب و محدود کرد.


13 آبان 88 را به درستی می توان در زمره سلسله وقایع تاریخی این روز قرار داد. 13 آبانی که این بار برونداد بیداد ناشی از یک کودتای انتخاباتی توسط جریانی تمامیت خواه بود. روزی که دختری بی دفاع توسط پلیسی که باید حافظ و حامی او باشد مورد ضرب و شتم قرار گرفت و غریو الله اکبر با باتوم و گاز اشک آور پاسخ داده شد. آن چه در ایران امروز می گذرد تکرار مکرر همان اشتباه دیرین اما با شدتی بیشتر است. توطئه انگاری اعتراضات به حق مردمی و برخوردهای شدید امنیتی با آنچه به سبب دفاع از اعتقادات و حقوق اولیه مصرح شهروندان ظهور کرده، به جای به رسمیت شناختن حق اعتراض آنان، تکرار همان اشتباهی است که بساط حکومت دیکتاتوری شاه را در هم پیچید. متاسفانه همان نگاه در میان حاکمان فعلی نگاه غالب است به طوری که اثرات احتمالی شدید و طبیعی هدفمند کردن یارانه ها را نیز توطئه دیده و عنوانی چون فتنه اقتصادی بر آن می نهند و تلاش دارند که آن را توطئه جلوه داده، بی کفایتی و بی تدبیری خود را به توطئه ای موهوم نسبت دهند. چونان که ستون های ساختمانی را خود تخریب نموده، پائین آمدن سقف را توطئه همسایه بدانیم.

به یاد داشته باشیم شعارهای مردم در ابتدای حرکت سبزشان "رای من کو" و "خمینی کجایی موسوی تنها شده" بود و شعارهای ماه های بعد بر اثر همین بی اعتمادی به مردم و ترسیدن از توطئه ای خودساخته شکل گرفت. ایران امروز گرفتار پیوند نامیمون تحجر و دنیا پرستی است. گرفتار نابخردی ها، خرافه‌پرستی ها، قدرت طلبی ها، پول پرستی ها. نهادینه شدن دروغ ،سست شدن ارزش های اخلاقی، فرو ریختن بنیان های اعتقادی،..است و عمیق تر شدن شکافهای طبقاتی،مذهبی و قومی امروز تمام داشته هایمان را تهدید می کند. نگرانی و دغدغه امروز ما نه تنها حراست از میراث خمینی کبیر بلکه حفظ تمامیت ارضی کشور از گزند تهدید های خارجی وآسیب ها ی داخلی است.

یادگار 13 آبان برای ما حفظ استقلال و اقتدار جمهوری اسلامی ایران در سطح جهان بود. چیزی که امروز از آن جز شعارها و ژست هایی ماجراجویانه و عوام فریبانه باقی نمانده است. کشور روز به روز منزوی تر شده و موقعیت ها و نقش هایی را که ثمره سالها اقتدار سیاسی و نظامی ایران در منطقه بوده است را یکی پس از دیگری به کشورهای کوچک و تازه به دوران رسیده منطقه می سپارد. تحریم ها بر صنعت و اقتصاد کشور آثاری ویران کننده داشته و کشور در معرض تهدیدهای قوی نظامی و اقتصادی است. در این میان اما متولیان امور مردم را نامحرمان و رقبای سیاسی را دشمنان خود می بینند.
امروز اگر حماسه آفرینان 13 آبان 57 در زندان به سر می برند به سبب آن است که هنوز به مرام و روش پیر جماران در جدا نشدن از جامعه و همراهی با آنان ایمان دارند. اما آیا این پایان راه است؟ آیا با بازداشت چنین مجاهدانی روند بیداری و آگاهی جامعه ایرانی متوقف میشود؟ چه بسیارند جوانانی که در دل شوری چون محسن میردامادی، محسن امین زاده و مصطفی تاجزاده دارند و چشم امید به آینده ای روشن بسته اند.

آرمانی که امروز در قالب جنبش سبز جاری است برآمده از تجربیات نسل ها تلاش و مبارزه است و عصاره ای از تمامی حرکت های تاریخ معاصر ایران را در خود دارد و بر فراز این تجربه های عظیم و گرانبهادر حرکت است و جاری بودن آن در زندگی مردم نوید روزهای خوب پیش رو را می دهد. حال اگرچه نفس ها حبس و دست ها بسته است اما عهد دیرین ما در آبادانی این سرزمین پا بر جا است. امروز در پی این تجربه های گرانسنگ همچنان بر منش اصلاح طلبی خود استوار بوده و مطمئن تر از گذشته اصلاحات را یگانه راه عبور از خطرات و تهدیدهای پیش روی کشور می دانیم.


شاخه جوانان و دانشجویان جبهه مشارکت ایران اسلامی ضمن گرامی داشت روز 13 آبان، به تمامی بزرگمردان و شیرزنانی که با مجاهدت خود این روز را در تاریخ ایران جاودانه کرده اند، درود می فرستد و از حاکمان امروز ایران می خواهد از سلسله وقایع این روز عبرت گرفته و بیش از این در بیراهه خودکامگی و استبداد فرو نروند و از این مسیر بدفرجام و پر از تباهی باز گردند.


شاخه جوانان و دانشجویان جبهه مشارکت ایران اسلامی
13/8/89

---

منبع : جرس
لينك در جرس : http://www.rahesabz.net/story/26598/

---

تا ما هستيم جنبش سبز زنده است . سبز يعني استقامت تا بهار ...