نامه هم قطاران به سید مصطفی تاج زاده
سید مصطفی تاج زاده ؛ آزاده در بند
بازهم نخستین روز از آذر ماه رسید و تو نیستی، آذر ماه ۸۸ نخستین تجربه سالروز بی تو بودن بود و آذر ماه ۸۹ دومین تجربه و ما هیچ‌کدام عادت نکردیم به روزهای بی تو بودن که نبود معلم آزادی و آزادگی را هیچ‌گاه عادت نخواهیم کرد.
آموزگار دربندمان، بی شک اگر قرار شود تا مجددا روزی را برای گرامی‌داشت معلم تعیین کنند، آن روز روز میلاد تو خواهد بود که استاد شهید علی شریعتی فریاد زد: من معلمی را می ستایم که اندیشیدن را بیاموزد، نه اندیشه‌ها را.
در کلاس درس تو انتقاد آزاد بود و چه راحت می‌شد از معلم خرده گرفت و حتی با صدای بلند از او هزاران هزار سوال پرسید، و معلم چه صبور بود و چه خندان، و با چه صبر و حوصله‌ای تک تک سوال‌ها را پاسخ می‌داد. به راستی که نام مصطفی برازنده چون تو مردی است که شرف اهل سیاستی و ادامه دهنده راه مصطفای نبی، پیامبری که خود آموزگار بود و پیروان راستینش نیز پیشه آموزگاری را برگزیدند.
اینک ما شاگردان تو، در سالروز سبز میلادت، با صدایی آن‌قدر بلند که دیوارهای سیمانی اوین را می‌شکافد، فریاد می‌زنیم که معلم سبزمان! نگرانی به خود راه نده که حتی در روزهای اسارت نیز کلاس های درس تو پابرجاست و اگر خود حضور نداری تا با کلامت راه را به ما نشان دهی، مقاله‌ها و نوشته‌های روشنگرت از درون زندان ما را بس است تا همچنان چراغ کلاس‌هایت را روشن نگه داریم.
ای معلم خوبی‌ها! این ظلم و این سیاهی پایدار نمی‌ماند و آنان نیز که تو را و دیگر یاران سبزمان را دربند کرده‌اند، نیک بدانند که طلوع صبح آزادی نزدیک است و تا رسیدن آن روز، صبور و مقاوم ایستاده‌ایم.
میلاد سبزت مبارک.
جوانان سبز اصلاح طلب ایران
منبع : نداي سبز آزادي
لينك در نداي سبز آزادي : http://www.irangreenvoice.com/article/2010/nov/25/8733
0 نظر:
ارسال یک نظر
پيشاپيش از نظر شما متشكريم ؛ حتي اگر مخالف ما هستين !