برای شهید فاطمه سمسار پور
دختر ایران زمین تا بر آمدن آزادی زنده است
چکیده : ایران دخت سرزمین من! قلبت را دوست می دارم ،چرا که قلبت را به لباست دوختند . چون می دانستند قلبت سرشار از عشق مادری است و سرشار از عشق به میهن .آری قلبت را به جامه ات دوختند . زیرا دانستند آن را سپر فرزندان این خاک کرده ای . از قلبت می هراسیدند چون می دانستند دلیر و نترس است که پای به خیابان نهاده است
کلمه : فاطمه سمسارپور یکی از شهدای مظلوم جنبش سبز است.او به اتفاق پسرش، کاوه میراسدالهی روز ۳۰ خرداد سال گذشته در جریان اعتراضات مردمی، در مقابل منزلشان مورد اصابت گلوله قرار گرفتند .خانم سمسارپور همان روز به علت اصابت گلوله به قلبش جان باخت، اما پسرش بعد از دو عمل جراحی سنگین، زنده ماند.فاطمه که تنها به دلیل شلوغی اطراف خانه شان در خیابان آزادی تهران مقابل در خانه اش حاضر شده بود و به تماشای آنچه می گذشت نشسته بود با گلوله ضاربی که لباس شخصی بر تن داشت از پای در آمد و دو فرزند و همسرش را برای همیشه ترک کرد . پیکر خانم سمسارپور، در پایان همان روز در شهرستان بابل دفن شد .
تاکنون قاتل فاطمه معرفی و محاکمه نشده است .متن زیر در مراسم بزرگداشت این شهید بر سر مزارش قرائت شد که یک نسخه آن هم در اختیار سایت کلمه گذاشته شده است :
ایران دخت سرزمین من! قلبت را دوست می دارم ،چرا که قلبت را به لباست دوختند . چون می دانستند قلبت سرشار از عشق مادری است و سرشار از عشق به میهن .آری قلبت را به جامه ات دوختند . زیرا دانستند آن را سپر فرزندان این خاک کرده ای . از قلبت می هراسیدند چون می دانستند دلیر و نترس است که پای به خیابان نهاده است .
در حالی که بی سلاح بودی به تو هجوم آوردند چون آگاه بودند که نیرومند تر از سلاح شان عمل می کنی .از تو به هراس آمدند به این خاطر که با آخرین سلاح شان با تو جنگیدند . تو را در بین آهوان شکار کردند شاید به واسطه مادر بودن نگران تر و عاشق تر بودی .و تو را برگزیدند چون به واسطه خواهر بودن نیز زخم های مکرر دیده بودی .
اکنون تو را در خانه ات خاموش ساختند چرا که تو چلچراغ خانه ات نیز بودی .اما تو را در سرزمینت ایران به خاک سپرده اند . زیرا نتوانستند کتمان کنند که تو ایران دخت این سرزمینی .اکنون تو را از مادر زمینی ات ربودند اما ندانستند که پیکرت را به زهدان پاک مادرت ایران سپرده اند . این را هم نمی دانند که مادران داغ فرزندان خود را تا ابد بر نمی تابند و به خاموشی آتشکده هیچ گاه نمی اندیشند چرا که مادران بعد از داغ فرزندان خود به موبدانی می مانند که وظیفه شان روشنی آتشکده است . آتش داغ تو همچنان بر افروخته است و خاکستر آتش شما در حال افزون شدن …و ما تا پدید آمدن ققنوس آزادی بیدار خواهیم ماند . این را من نمی گویم این را مادرت ایران از ما می خواهد . پس در آغوش مادرت ایران بخواب .
منبع : كلمه
لينك در كلمه : http://www.kaleme.com/1389/10/07/klm-42241/
0 نظر:
ارسال یک نظر
پيشاپيش از نظر شما متشكريم ؛ حتي اگر مخالف ما هستين !